มีพ่อแม่หลายๆท่านที่พาลูกมาหาหมอ แล้วได้ค้นพบว่า....
ประสบการณ์ในวัยเด็กของตัวเอง มันยังเป็นบาดแผลทางใจมาถึงปัจจุบัน
และมันกำลังทำร้ายลูกของเขาให้เจ็บปวดด้วยเช่นเดียวกัน โดยที่เขาไม่รู้ตัว
ประสบการณ์จากความเจ็บปวดในวัยเด็กของพ่อแม่ มีหลายรูปแบบจากการเลี้ยดูของพ่อแม่พวกเขา เช่น การถูกละเลย ทำให้รู้สึกไม่เป็นที่ต้องการ ถูกเลือกที่รักมักที่ชัง ไม่เท่าเทียมกันในพี่น้อง ถูกกดดัน ครอบงำ จนไปถึงการโดนด่าทอ ทุบตีอย่างรุนแรงจากพ่อแม่
สิ่งเหล่านี้ ยังติดตามเป็นฝันร้าย และคอยทำร้ายให้พวกเขาเจ็บปวด
ทุกครั้งที่นึกถึง หรือมีอะไรเชื่อมโยงที่คล้ายคลึงกัน กลายเป็นพ่อแม่ที่ซึมเศร้า วิตกกังวล ส่งผลต่อคุณภาพในการเลี้ยงดูลูก หรือเผลอปฏิบัติทางลบกับลูกในแบบที่ตนเองเคยประสบมา จนทำให้ลูกของพวกเขา เป็นเด็กที่ขาดวุฒิภาวะ หรือซึมเศร้า วิตกกังวลเช่นเดียวกัน
หากท่านคิดว่าตัวเองเป็นพ่อแม่ที่ตกอยู่ในภาวะดังกล่าว หมอมีข้อแนะนำดังนี้ครับ
- ข้อเท็จจริง คือ เหตุการณ์ที่คุณประสบตอนเป็นเด็ก “มันจบไปแล้ว”
แต่สิ่งที่ติดค้างมาถึงปัจจุบัน “มันคือผลกระทบ” จากเรื่องราวในอดีต
- ดังนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีต เพื่อทำร้ายตัวเอง
แต่เรียนรู้จากมันเพื่อทำให้เราเติบโต ไม่ใช่ถดถอยไปข้างหลัง
- หากคุณทบทวนเรื่องราวเก่าๆของตัวเอง
ลองถอยออกมาเป็นคนดู ไม่ใช่คนที่ร่วมเหตุการณ์
คุณจะพบว่า เด็กน้อยในวัยเด็กคนนั้น รู้สึกอย่างไรในตอนนั้น
เขาต้องพยายามและอดทนมากเพียงใด จึงผ่านจุดนั้นมาได้
นั่นแหละจงภูมิใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น
มันทำให้คุณเป็นคุณในทุกวันนี้ และได้ดูแลชีวิตอีกชีวิตหนึ่งอีกต่างหาก
- ข้อเท็จจริงอีกอย่างก็คือ พ่อแม่ของเรา ก็คือคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่มีข้อดีข้อเสียในแบบของตัวเอง
โดยธรรมชาติของพ่อแม่ รักลูกและพยายามเลี้ยงลูกอย่างดีที่สุด
ตามกำลังและความรู้ที่มี ณ ตอนนั้น
- การให้ที่ดีที่สุด คือ ให้อภัย เราจะปลอดโปร่งใจขึ้นครับ
- นอกจากประสบการณ์แย่ๆ คุณลองใช้เวลาค่อยๆนึกว่า
ที่ผ่านมาในชีวิต เราเคยมี “ช่วงเวลาอะไรดีๆ” ร่วมกับพ่อแม่บ้าง
หลับตา พักสบายๆ ค่อยๆนึกถึงเหตุการณ์นั้น อย่างละเมียดละไม
รูป..
รส...
กลิ่น...
เสียง...
เป็นอย่างไร เช่น
คำพูดดีๆตอนนั้น...สายตาที่มองมาอย่างอ่อนโยน...
สัมผัสจากการโอบกอดว่ามันอุ่นแค่ไหน...ฯลฯ
- สิ่งนี้แหละ คือขุมพลัง ที่คุณจะเก็บมันมาใช้ ในยามที่คุณรู้สึกแย่
เก็บมันเข้าสู่ลิ้นชักความทรงจำที่เปิดง่ายๆ เพราะตอนนี้คุณได้รื้อมันขึ้นมาปัดฝุ่นแล้ว
เก็บความทรงจำด้านบวกให้มากๆ
เพื่ออย่างน้อยไปแทนที่ความทรงจำด้านลบ ให้พื้นที่มันน้อยลง
..หรือรื้อมันทิ้งไปบ้างก็ได้
...................................
...........................
หากคุณเป็นพ่อแม่ที่มองเรื่องราวอย่างเข้าใจและยอมรับ
ปล่อยวางและดึงพลังบวกมาใช้เป็น
...คุณจะเป็นพ่อแม่ที่สุขภาพจิตดี มีความสุข
และลูกคุณก็จะมีความสุขไปด้วยครับ