บอกรักลูกบ่อยๆ....
ไม่ว่ากลับดึกแค่ไหน....ลูกหลับแล้วหรือยัง....
เข้าไปหอมแก้มลูกและบอกรักเขา...
ชื่นชมลูกให้รู้ว่าเราภูมิใจเขามากแค่ไหน.....
ภูมิใจในตัวของเขา...ในแบบที่เขาเป็น
ไม่ต้องเปรียบเทียบหรือเหมือนใคร
พ่อแม่ก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง....
ทำผิดเป็น....พลาดพลั้งได้
แต่ก็ต้องขอโทษให้เป็นด้วย...
หากลูกทำผิด....
อย่าลังเลที่จะให้อภัยลูก....
ไม่ว่าจะผิดร้ายแรงมากแค่ไหน....
เมื่อให้อภัยแล้ว....หัวใจเราจะสงบ....
หัวใจลูกก็จะเย็น...แต่อบอุ่น
คำสั่งสอนก็จะเข้าถึงได้ง่าย
ฟังลูกให้บ่อยๆ...ฟังอย่างตั้งใจจริงๆ
ฟังให้ได้ทั้งเนื้อหาและความรู้สึกของเขา....
ไม่ฟังแค่เพื่อรอพูด....ในสิ่งที่เราต้องการ....
ความรับผิดชอบเป็นเรื่องของใครของมัน....
อย่าปกป้องและรับแทน....
ไม่ว่าลูกจะอายุเท่าไร....
เพราะความรับผิดชอบจะช่วยไม่ให้ชีวิตเขา...
ออกนอกลู่นอกทาง
เชื่อมั่น...ในตัวลูกของเรา
ที่ไม่ต้องเหมือนใคร....
เขามีความสามารถและมีสิ่งพิเศษ...
ที่จะประสบความสำเร็จไปในทางของเขาเอง....