หลายๆครั้งที่พ่อแม่พยายามบอกให้ลูกทำแบบนั้นแบบนี้ คิดแบบนั้นหรือแบบนี้ จริงอยู่ที่พ่อแม่หวังดี เป็นห่วงเด็กแต่ความเป็นห่วงและการแนะนำก็ต้องทำอย่างมีจุดสมดุล
การเปิดโอกาสให้เด็กได้แสดงออกและได้ทำอะไรด้วยตัวเองมีความสำคัญต่อการพัฒนาความคิด อารมณ์ความรู้สึก จินตนาการ ความสร้างสรรค์ รวมทั้งความเป็นตัวของตัวเองของเด็ก เรื่องบางเรื่องเราคงต้องให้เด็กได้หัดที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเอง รู้ว่าทำไปแล้วจะเกิดผลจากการกระทำนั้นอย่างไรบ้าง
มุมมองบางอย่างของเด็กที่อาจจะแตกต่างกับพ่อแม่ อาจจะเป็นเรื่องที่พ่อแม่ไม่เคยคิดมาก่อน เป็นความคิดความเห็นของเด็ก พ่อแม่ก็น่าจะลองรับฟังเด็กดูบ้างแต่ไม่ใช่ว่าพ่อแม่จะต้องยอมตามเด็กไปทุกเรื่อง ในเรื่องที่เป็นหน้าที่ เป็นความรับผิดชอบ เป็นระเบียบวินัย เรื่องที่ต้องทำ พ่อแม่ก็ต้องยืนยันกับเด็กว่าต้องทำ เรื่องของสมดุลและการเปิดโอกาสให้เด็กเป็นตัวของตัวเองอย่างเหมาะสม จึงเป็นเรื่องที่จำเป็น
มีคำพูดที่ว่า
"อย่าเพียงแต่ทำให้เด็กเข้ามาอยู่ในโลกของพ่อแม่เพียงอย่างเดียว
แต่พ่อแม่ควรลองไปเข้าไปอยู่ในโลกของเด็กดูสักครั้ง"
โลกที่เด็กมีความคิด ความฝัน และความหวัง พ่อแม่จะได้เข้าใจและมองเห็นเด็ก ในมุมมองใหม่ๆ มุมมองและความต้องการ ที่บางครั้งพ่อแม่อาจจะมองไม่เห็นในขณะนั้น แต่จริงๆแล้วยังมีและอยู่ตรงนั้น ในโลกของเด็ก ไม่ได้หายไปไหน