"ตั้งแต่จำอะไรๆได้ พ่อแม่ไม่เคยชมอะไรหนูสักอย่าง ทำอะไร ก็เหมือนแย่ไปหมดเปรียบเทียบหนูกับคนอื่นตลอด ทำอะไรก็แย่ในสายตาของเค้าหนูจึงโตมาด้วยความรู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า หนูไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเดี๋ยวนี้ทำอะไรก็ไม่มั่นใจกลัวจะถูกคนอื่นว่า กลัวว่าเค้าจะมองว่าเราไม่ดี"
คนอื่นจะมองเราอย่างไร ไม่ได้สำคัญเท่าว่าตัวเองมองตัวเองอย่างไรคุณมองตัวเองแบบไหน มีคุณค่าหรือไม่ สิ่งนั้นสำคัญกว่า แม้ว่าจะเติบโตมายังไง ทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็มีดีพอที่จะรักตัวเอง รักคนอื่นและได้รับความรักจากคนรอบข้างแต่ถ้ามันเริ่มต้นที่ว่า "ฉันไม่ดี ไม่มีคุณค่า" มันก็จบตั้งแต่แรกชีวิตคนเราไม่ยาวเท่าไหร่ และคนเราเกิดมาต่างกันบางคนมีข้อดีตรงนั้น ข้อเสียตรงนี้มากบ้างน้อยบ้าง เป็นธรรมดาโลก
การกระทำต่อไปของเราสำคัญกว่า ว่าจะรักษาสิ่งที่ดีที่มีอยู่ ทำให้เพิ่มขึ้น หรือจะทำลายมันไป เราเลือกได้ เพราะชีวิตเป็นของเรา อย่าปล่อยให้คนอื่นมาเลือกหรือกำหนดว่าเราต้องเป็นแบบไหน
สำหรับพ่อแม่เองก็เป็นคนสำคัญที่ทำให้เด็กคนหนึ่งโตมาเป็นคนที่มองตัวเองอย่างไร การที่พ่อแม่ชี้ให้เด็กเห็นว่าเด็กทำอะไรได้ดีและเป็นที่ยอมรับ พ่อแม่ให้ความรักในความเป็นตัวเขา จะทำให้เด็กเรียนรู้และปลูกฝังความรู้สึกว่าตัวเองมีอะไรดีๆ มีคุณค่าในตัวเอง
กลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีความมั่นใจ มั่นคง และเชื่อมั่นในความเป็นตัวเองได้อย่างเหมาะสม