เป็นพ่อแม่ในแบบฉบับของตัวเอง...ดีที่สุด

บางครั้งพ่อแม่หลายๆคนรู้สึกว่า การเลี้ยงดูลูกสักคนหนึ่งให้ได้ดีช่างเป็นเรื่องยากเหลือเกิน

 พ่อแม่ต้องหาสารพัดวิธีงัดกลยุทธ์ต่างๆ มาลองผิดลองถูกสำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง จนเป็นตัวพ่อแม่เองที่สับสนวุ่นวายหรือท้อใจ เพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จึงจะสมบูรณ์แบบสำหรับลูกที่สุด ลองอยู่นิ่งๆ มองตัวเราเองและมองลูกของเรา ตำรา ทฤษฎีว่าด้วยการเลี้ยงลูกมีไว้เพื่อทำความเข้าใจวางไว้บ้าง ไม่จำเป็นต้องนำมาใช้ทั้งหมดเพียงแค่นำมาปรับใช้ให้เข้ากับลูกของเราเพราะเด็กแต่ละคน มีความเป็น "ส่วนบุคคล" บางอย่างที่คนอื่นว่าดี..แต่ก็อาจไม่ใช่สำหรับลูกเรา นำทฤษฎีมาปรับใช้เป็นวิธีการที่เป็นแบบของเราเองเพราะ พ่อแม่เองก็มีความเป็น "ส่วนบุคคล" เช่นเดียวกัน อย่าให้ทฤษฎีครอบงำจนสูญเสียความเป็นตัวเองไป

 เป็นเจ้าทฤษฎีมากไม่ได้ช่วยอะไร ถ้าปรับใช้ไม่เป็นทำไปตามธรรมชาติใช้หัวใจมากกว่าสมองและเชื่อในสัญชาตญาณความเป็นพ่อแม่ของตัวเองเพราะถึงจะเป็นลูกแม่ค้าส้มตำที่ไม่มีหลักการอะไรพิเศษก็สามารถเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี คนเก่งได้เช่นเดียวกัน เสียงของคนรอบข้างฟังไว้บ้างนำมาปรับใช้ในสิ่งที่คิดว่าดีแต่ก็อย่าหวั่นไหวจนไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องไปหงุดหงิด ถ้ามีคนมาตำหนิวิธีการเลี้ยงของเรา หรือแนะนำวิธีที่เราไม่เห็นด้วยเพราะ คนเหล่านั้น (ส่วนใหญ่) หวังดีกับเรานั่นแหละ ให้อภัยกับความผิดพลาดในความเป็นพ่อแม่ของเราเองได้เพราะ ไม่มีใครสมบูรณ์แบบและไม่เคยทำผิด เพียงแต่นำข้อผิดพลาด มาทบทวนเรียนรู้เพื่อแก้ไข มองลูกในแบบที่ลูกเป็ยอมรับในแบบที่เราเองเป็นเพราะทุกคนมีข้อดี ข้อเสียทั้งนั้น

และจงเป็นพ่อแม่ที่ "เชื่อมั่นในตัวเอง"เพราะเรา...รู้จักลูกของเรา..ดีที่สุด

# หมอไปป์ แฮปปี้คิดส์