สอนลูกให้รู้จักคุมอารมณ์ อย่าลืม "คุมอารมณ์ตัวเอง" ด้วย
เคยเป็นกันมั้ย???
ไม่ไหวแล้ว... ลูกดื้อมาก อยากจะบ้า
เหนื่อยเหลือเกิน... ลูกไม่เคยฟัง ไม่ยอมทำ
อยากจะตีสักที... ร้องไห้อยู่นั้น จะได้เงียบ
โอ๊ยยย รำคาญ... เมื่อไหร่จะเงียบ จะเลิกงอแง
ปรี๊ดๆๆๆๆใส่ลูก... แข่งกันเสียงดัง แข่งกันเถียง
ท้อแท้... สอนเท่าไหร่ ไม่ฟัง ไม่จำ
เบื่อมากก... ลูกเราทำไมไม่เหมือนลูกคนอื่น
พอลูกเป็นแบบนี้ ดื้อ งอแง ไม่เชื่อฟัง โวยวาย เอาแต่ใจ ไม่เป็นดั่งใจ ...พอคุณพ่อคุณแม่ ทนไม่ไหว บางครั้ง(หลายครั้ง) มักจบด้วยการลงมือ หรือ ลงอารมณ์
แล้วเคยสังเกตกันมั้ยว่า วิธีการแบบนี้ ไม่ได้ทำให้เด็กน้อย ใจเย็นลง อารมณ์ดีขึ้น หรือหยุดงอแง แต่กลับทำให้เด็กน้อยทำพฤติกรรมเหล่านั้นกลับกับเรา เช่น คุณตีลูกบ่อยๆ เวลาลูกหงุดหงิด ไม่พอใจ ก็ตีคุณ หรือไปตีเพื่อน
พฤติกรรม "ลูก" ก็คือ กระจกเงาที่สะท้อนตัวเรา
เราอยากให้ "ลูก" เป็นอย่างไร ก็ทำแบบนั้นกับลูก
อยากให้ลูกพูดดีๆ เชื่อฟัง ...ก็อย่าเอาแต่สั่งๆ พูดคุยด้วยเหตุผล อย่าใช้อารมณ์
อยากให้ลูกไม่ดื้อ ไม่ต่อต้าน ...ก็อย่าบังคับ ฝึกวินัยให้ลูก ลูกจะได้รู้จักหน้าที่ของตัวเอง
อยากให้ลูกอารมณ์ดี มีวุฒิภาวะ ...ก็อย่าใช้อารมณ์คุยกับลูก ใจเย็นๆ ค่อยๆพูด ค่อยๆสอน
นี่คือ จุดเริ่มต้น ของการสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีระหว่าง พ่อ แม่ ลูก
ระลึกไว้ ว่า... ไม่มีใครบนโลกชอบให้คนอื่นมาเสียงดังใส่ คุยด้วยอารมณ์
ลูกของคุณก็เหมือนกัน
Credit รูปภาพ : www.theguardian.com
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
