ล้มบ้างก้อได้

ภาพจาก https://www.facebook.com/HuggieLoverภาพจาก https://www.facebook.com/HuggieLover

เมื่อตอนหลานสาวหมออายุ 9 ขวบ
ตอนนั้นหลานหมอยังขี่จักรยานสองล้อไม่เป็น

ทำไมหนูไม่ลองหัดดูล่ะคะ
ก็..กลัวล้มนี่คะ

ตอนนั้นหมอคิดว่าจะสร้างแรงจูงใจอย่างไรให้หลานลองฝึกขี่จักรยาน

ถ้าหนูลองฝึกดูน้าจะพาไปกินไอติม…..??

วิธีนี้เป็นเหมือนการบังคับทางอ้อม
ถ้าหลานทำตามก็คงเป็นผลจากแรงผลักจากภายนอก
ไม่ได้มาจากแรงผลักภายในที่จะเอาชนะความกลัว

หมอคิดว่าหลานโตพอที่จะเข้าใจความหมายเชิงนามธรรมแล้ว
หมอเลยบอกหลานว่า

น้ารู้ว่าหนูคงกลัว”……(สะท้อนอารมณ์ว่าเราว่าเขารู้สึกอะไร)

ถ้าหนูไม่ลองจะรู้ได้ยังไงว่าหนูจะขี่ได้หรือไม่ได้”

“จะรู้ได้ยังไงว่าปั่นจักรยานมันสนุกแค่ไหน”

…….(สร้างความรู้สึกท้าทายหรือ challenge และไม่เปรียบเทียบกับใคร) 

“ตอนน้าฝึกขี่จักรยานตอนเด็กๆก็ล้มหลายทีเหมือนกัน
ใครที่ฝึกปั่นจักรยานก็ต้องเคยล้มกันทั้งนั้น”

…..(แชร์เรื่องตัวเองและทำให้เป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็เป็นกัน
ช่วยให้เขารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติและมีความเป็นไปได้)

“ถึงจะเจ็บนิดหน่อย แต่แลกกับความสนุกก็คุ้มนะ”

……(บอกข้อเท็จจริงโดยไม่หลอกหรือขู่ เช่น ล้มแล้วไม่เจ็บเลย)

แล้วถ้าหนูไม่เคยล้ม..หนูจะรู้วิธีที่จะลุกขึ้นมาได้อย่างไร

หลานมองหมอด้วยแววตาเป็นประกายเหมือนมีความหวัง หรืองงก็ไม่รู้ 555
หลังจากนั้นไม่นานหลานหมอก็ปั่นจักรยานเป็นครับ

=======================
===========================

..…หนูเอ๋ย…ชีวิตต่อไปในอนาคตข้างหน้า หนูยังต้องเจออะไรอีกมากมาย

บทเรียนจากการเอาชนะความกลัวครั้งนี้ 
คงทำให้หนูมองโลกตามความเป็นจริงได้ว่า

อุปสรรคที่ยากที่สุดก็คือ ความกลัวของตัวเราเอง

การก้าวผ่านปัญหา อุปสรรคในแต่ละเรื่อง 
เราอาจจะผิดหวัง ล้มบ้าง แพ้บ้าง เป็นเรื่องปกติ

แต่อย่าเสียกำลังใจให้ตัวเอง แล้วหนูจะผ่านมันไปได้อย่างภาคภูมิใจ…..

#หมอไปป์_แฮปปี้คิดส์


เครดิต :
ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดยหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์